Επιτροπή αγώνα για την σωτηρία του δάσους.
Εμείς οι παρακάτω υπογράφοντες πρόεδροι τών τοπικών συμβουλίων 17 (δεκαεπτά) Δημ.Διαμερισμάτων του Δήμου Φιλιατών (ήτοι: Μηλέας, Κεφαλοχωρίου, Γαρδικίου, Λίστας, Καλλιθέας, Χαραυγής, Ραβενής, Αναβρυτού, Λιά, Βαβουρίου, Αγίων Πάντων, Αγίου Νικολάου, Κρυονερίου, Αμπελώνα, Τσαμαντά, Κουρεμαδίου και Κοκκινολιθαρίου), συγκεντρωθήκαμε σήμερα στις 9 Αυγούστου 2003 στη Μηλέα για να συζητήσουμε
1ο: το μεγάλο έγκλημα που ήδη άρχισε εδώ και μια τετραετία να συντελείται πάνω στο πανέμορφο δάσος που εκτείνεται ανάμεσα στα όρια των Δημ. Διαμερισμάτων μας με την εγκατάσταση σ' αυτό συνεργείων εμπορίας ξυλείας.
2ο: Τα μέτρα στα οποία είμαστε υποχρεωμένοι να προχωρήσουμε κατόπιν εντολής των τοπικών μας συμβουλίων, για να σταματήσει επιτέλους το συντελούμενο διαρκές έγκλημα πάνω στο προαναφερόμενο όμορο δάσος και ευρύτερα πάνω στην πλούσια τοπική μας πανίδα και χλωρίδα. Η επιτόπια επίσκεψη πολλών προέδρων από τους παρευρισκόμενους στον τόπο του εγκλήματος (κομμένο δάσος), η δημόσια αναφορά τους για ότι είδαν, η επίδειξη φωτογραφιών προβολή video πάνω στο κομμάτι που ήδη ξυλεύεται και τώρα εκτείνεται στα όρια των Δ.Δ. Λεπτοκαρυάς, Γαρδικίου, Αναβρυτού, Μηλέας Φιλιατών, προκάλεσε ζωηρή συζήτηση ανάμεσα στους προέδρους και πλήθος παρευρισκόμενων δημοτών.
Μέσα σε φορτισμένη ατμόσφαιρα κοινή ήταν η διαπίστωση και ομόφωνη η συμφωνία όλων των προέδρων στα παρακάτω:
Πράγματι συντελείται έγκλημα και οι τοπικές κοινωνίες (τοπικά συμβούλια) έπρεπε γρηγορότερα να δουν το πρόβλημα. Το δάσος αυτό που κληρονομήθηκε σε εμάς τους νεότερους αποτελεί το προαύλιο, το φυσικό μπαλκόνι των διαμερισμάτων μας και είναι η αυριανή ελπίδα μας για κάθε μοχλό ανάπτυξης του "ορεινού όγκου Μουργκάνας".
Αποτελεί τη μοναδική ΕΓΓΥΗΣΗ διατήρησης της τοπικής μα πανίδας. Δεν έχουμε καμία διάθεση να καταστραφεί και να χαριστεί στα συμφέροντα κάποιων. Η ευθύνη αυτή τη στιγμή πέφτει στις δικές μας πλάτες και η αμέλεια μας θα χαρακτηρισθεί ασυγχώρητη.
Γι' αυτό λοιπόν εμείς οι παραπάνω πρόεδροι ομόφωνα συστήνουμε σήμερα "ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΓΩΝΑ ΔΙΑΣΩΣΗΣ ΤΟΥ ΟΜΟΡΟΥ ΔΑΣΟΥΣ ΜΑΣ" και ομόφωνα ψηφίζουμε τις πρώτες παρακάτω πράξεις- παρεμβάσεις που αποφασίσαμε:
1ο: Εκφράζουμε την έντονη δυσαρέσκεια μας και αγανάκτηση μας προς την Δ/νση Δασών Ηπείρου, προς την Δ/νση Δασών Θεσπρωτίας ειδικότερα, προς τα τοπικά Δασαρχεία, προς κάθε συναρμόδιο νομού και περιφέρειας- όταν χωρίς ποτέ να ρωτηθούμε εμείς οι τοπικοί άρχοντες, εγκαταστάθηκαν συνεργεία ξυλεμπορίας στο προαύλιο των διαμερισμάτων μας και ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ "μπαίνοντας βάσει του νόμου", όπως θέλουν να λένε, εφαρμόζουν την ΠΑΡΑΝΟΜΙΑ- αφανίζοντας από προσώπου γης μικρά και μεγάλα δέντρα, νέα και γέρικα, δέντρα καρποφόρα (όπως βαλανιδιές, πουρνάρια, αριάδες) μοναδικούς τροφοδότες της τοπικής μας πανίδας και ντόπιας κτηνοτροφίας, χωρίς καμία επιφύλαξη, χωρίς ουσιαστικό έλεγχο- εποπτεία δημόσιας αρχής, χωρίς κανένα ίχνος ευαισθησίας. Αφέθηκε κυριολεκτικά μέχρι στιγμής όλο το δασικό κομμάτι που ξυλεύεται στο έλεος Αλβανών οικονομικών μεταναστών, που κυριολεκτικά θερίζουν ότι βρουν μπροστά τους.
2ο: Απαιτούμε εδώ και τώρα οι παραπάνω αρμόδιοι φορείς μέσω των οποίων χορηγήθηκε η άδεια ξυλεμπορίας πάραυτα να ανακαλέσουν σταματώντας το γρηγορότερο τη συνέχιση της υλοτομίας, να αρθούν στο ύψος των περιστάσεων και να αναγνωρίσουν την κραυγή αγωνίας για το συντελούμενο έγκλημα και επιτέλους να αφήσουν στα δικά μας χέρια την αξιοποίηση αυτού του δάσους για την δική μας ανάπτυξη, εδώ στην παραμεθόριο που ζούμε και ορκιστήκαμε να φυλάμε ΘΕΡΜΟΠΥΛΕΣ. Δεν ζητιανεύουμε, το δικαιούμαστε. Δεν έχουμε κάτι άλλο να ονειρευτούμε για τον "ορεινό όγκο Μουργκάνας".
3ο: Εισηγούμαστε στο ΔΗΜΟ ΦΙΛΙΑΤΩΝ που θεσμοθετημένα ανήκουν τα διαμερίσματα μας να αφουγκραστεί τις ανησυχίες μας και τα όνειρα μας για την ανάπτυξη των δικών μας χωριών μέσω του πανέμορφου αυτού δάσους- μοναδικής κληρονομιάς και δώρο της φύσης μπροστά στη μιζέρια και την εγκατάλειψη που μας δέρνει.
Θέλουμε λοιπόν ο Δήμος ο επίσημος πλέον φορέας τοπικής αυτοδιοίκησης να προβεί στις ενέργειες εκείνες που συνάδουν στο δικό μας πνεύμα.
4ο: Καλούμε τον Κυνηγετικό Σύλλογο Φιλιατών- επίσημα να παρέμβει μέσω του Υπουργείου Γεωργίας, μέσω της Γενικής Κυνηγετικής Ομοσπονδίας Ελλάδος, στις ενέργειες εκείνες προστασίας και διαφύλαξης στου συσταθέντος σύμφωνα με τον νόμο καταφυγίου θηραμάτων- εκτεινομενου εντός του επαπειλούμενου από το προαναφερθέν έγκλημα ξυλεμπορίας δάσους.
5ο: Καλούμε το προεδρείο της Ομοσπονδίας Μουργκάνας, τα Δ.Σ. των Πολιτιστικών μας Συλλόγων (αδελφοτήτων κλπ) να συμπαρασταθούν έμπρακτα με τις δικές τους ενέργειες.
6ο: Σύντομα κλιμάκιο της επιτροπής αγώνα να επισκεφτεί τον κ. Νομάρχη, τον κ. Περιφερειάρχη και οποιαδήποτε άλλη υπηρεσία κριθεί σκόπιμο, για να υπάρξει καλύτερη ενημέρωση και δράση στη δρομολόγηση λύσης του προβλήματος. Πρέπει κάποτε να αλλάξει το υπάρχον νομικό καθεστώς και να περάσει αυτός ο τόπος στη δική μας διοίκηση- διαχείριση, για να είμαστε πραγματικοί αφέντες του και όχι μαριονέτες.
Μηλέα, 9 Αυγούστου 2003
ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΑΓΩΝΑ ΠΑ ΤΗ ΔΙΑΣΩΣΗ ΤΩΝ ΔΑΣΩΝ ΤΩΝ ΧΩΡΙΩΝ ΜΟΥΡΓΚΑΝΑΣ
Συγκεντρωθήκαμε σήμερα εδώ για να τιμήσουμε τους αγώνες που έκαναν οι προγονοί μας για να είναι αφέντες στον τόπο τους.
Αγώνες οι οποίοι έφεραν αποτελέσματα και επέτρεψαν στους προγόνους μας να διαχειριστούν τον τόπο που έζησαν έτσι ώστε και εκείνοι να ζήσουν και εμείς να τους κληρονομήσουμε με όλες τις ομορφιές που τους έδωσε η φύση.
Τι συμβαίνει όμως σήμερα; Στο όνομα της εκμετάλλευσης κάποιοι έβαλαν σκοπό να αφανίσουν τα δάση μας. Δίχως την δική μας συναίνεση, δίχως οι ενέργειες τους να στέκουν σε καμιά λογική, τα συνεργεία τους κόβουν ότι βρουν μπροστά τους. Δέντρα που στον ίσκιο τους οι προγονοί μας πήραν σημαντικές αποφάσεις για τον τόπο και τις ρίζες τους τις πότισαν με ιδρώτα και δάκρυα και που η φύση τους θα επέτρεπε να μας χαρίσουν την ομορφιά τους για πάρα πολλά χρόνια ακόμα η σύγχρονη αντίληψη! των κρατούντων τα θέλει εμπόρευμα.
Ωραία το κόψατε το δάσος! Καταστρέψατε και το φυσικό χώρο της πανίδας! Ύστερα; Ύστερα τίποτε! Τα περί αειφόρου ανάπτυξης πάνε περίπατο και η συμμετοχή των τοπικών κοινωνιών πάει περίπατο.
Εμείς όμως δηλώνουμε δεν θα πάμε περίπατο. Θα αγωνισθούμε ως γνήσια τέκνα σας να συνεχίσουμε να είμαστε αφέντες στον τόπο μας και να τον διαχειριστούμε σύμφωνα με τις παρακαταθήκες που εσείς μας αφήσατε.