Εκκλησία και Μακεδονία: δεσμοί αίματος και πνεύματος

Με τη σαφή διακήρυξη της 10.1.2018 η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας της Ελλάδος εξέφρασε την ψυχή του Ελληνισμού και υπερασπίσθηκε την ιστορική αλήθεια. Η θέση της Εκκλησίας ότι δεν δεχόμαστε την απονομή (παραχώρηση) του όρου Μακεδονία σε άλλο κράτος είναι ορθή και πιστεύω ότι αυτήν πρέπει να ακολουθήσουμε όλοι.
Εξ άλλου τα προβλήματα που θα προκύψουν από ενδεχόμενη ελληνική υπογραφή σε ένα σύνθετο όνομα έγιναν αντιληπτά όταν ο ΥΠΕΞ των Σκοπίων κ. Ντιμιτρόφ δήλωσε ότι ούτε οι κάτοικοι της Βορείου Ελλάδος θα μπορούν να αποκαλούνται Μακεδόνες.

Με την Εκκλησία της Ελλάδος συντάσσεται και η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης, η οποία τονίζει  ότι η Μακεδονία είναι μία, ελληνική και αδιαπραγμάτευτη. Οι Κρήτες Ιεράρχες υπενθυμίζουν την εντυπωσιακή συμμετοχή Κρητικών οπλαρχηγών στην αποκορύφωση του Μακεδονικού Αγώνος, το 1903-1908.
Επίσης η  Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου του Αγίου Όρους, στην οποία ήταν εγγεγραμμένος κατά τα τελευταία έτη της ζωής του ο Όσιος Παΐσιος, εξέδωσε ανακοίνωση, με την οποία υπογραμμίζεται ότι δεν πρέπει να παραχωρήσουμε το όνομα Μακεδονία σε μη Μακεδόνες.

Όσοι αμφισβητούν το δικαίωμα της Εκκλησίας να έχει γνώμη για το Μακεδονικό είναι ανιστόρητοι. Από τους πρώτους Χριστιανικούς αιώνες η ελληνικότητα της Μακεδονίας προστατεύθηκε από Ορθοδόξους κληρικούς και στηρίχθηκε στην παράδοση των Θαυμάτων του Αγίου Δημητρίου.

Τον 12^ο αιώνα, όταν οι Νορμανδοί πολιόρκησαν τη Θεσσαλονίκη, οι άρχοντες δείλιασαν  και εκείνος που ενθάρρυνε τους πολεμιστές στα τείχη ήταν ο Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης Ευστάθιος, ο γνωστός μελετητής του Ομήρου.

Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας, όταν κινδύνευαν οι Μακεδόνες να εξισλαμισθούν, ο μοναχός Νεκτάριος Τέρπος, ο Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός κ.ά. περιόδευαν σε πόλεις και χωριά αποτρέποντας την αλλοίωση της χριστιανικής ταυτότητας, διαφυλάσσοντας ταυτοχρόνως και την εθνική ταυτότητα.

Το 1872, όταν ο Πανσλαβισμός χρησιμοποίησε τη Βουλγαρική Σχισματική Εξαρχία για να αλώσει το φρόνημα των Ελλήνων Μακεδόνων, το Οικουμενικό Πατριαρχείο παρενέβη δυναμικά με την καταδίκη των Σχισματικών ως Εθνοφυλετιστών. Δεν καταδικάσθηκε ο υγιής πατριωτισμός, αλλά οι εθνικιστικές διαμάχες μεταξύ Ορθοδόξων.

Στον Μακεδονικό Αγώνα από το 1878 μέχρι το 1908 πρωτοστατούν και θυσιάζονται Επίσκοποι, ιερείς και ηγούμενοι.

Στις 5.6.1992, όταν είχαν  αποσχισθεί τα Σκόπια από τη Γιουγκοσλαβία, η Εκκλησία της Ελλάδος με Αρχιεπίσκοπο τον μακαριστό Σεραφείμ εξέδωσε μαχητικό ανακοινωθέν. Η Εκκλησία κατήγγειλε το «δημιούργημα του αθεϊστικού Τιτοϊκού καθεστώτος», το οποίο σφετερίζεται ελληνικό όνομα.

Στις 17.11.2004 ο μακαριστός Αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος απέστειλε επιστολή στους ηγέτες των ευρωπαϊκών χωρών και τους ζητούσε να στηρίξουν το δίκαιο αίτημα του Ελληνισμού να μην χρησιμοποιούν τα Σκόπια το όνομα Μακεδονία.

Ο Μακεδονικός Αγώνας συνεχίζεται με ειρηνικά, διπλωματικά και πολιτιστικά επιχειρήματα. Ας ξαναδιαβάσουμε όλοι τα «Μυστικά του Βάλτου» της Πηνελόπης Δέλτα.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 21.1.2018