Ζήτημα τιμής και ταυτότητας

Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας – Πολιτικός Επιστήμων.

Φαίνεται ότι η εκκλησιαστική διπλωματία τα καταφέρνει καλύτερα από την κρατική. Διαβάζοντας το ανακοινωθέν του Οικουμενικού Πατριαρχείου για τη Σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων μαθαίνουμε ότι οι Σκοπιανοί κληρικοί ζητούν να επανέλθουν στην κανονική τάξη με όνομα που δεν περιέχει τον όρο «Μακεδονία»! Συγκεκριμένα το Πατριαρχείο κάνει λόγο για «Αρχιεπισκοπή Αχριδών», ενώ η δημοσιογραφική έρευνα μάς ενημερώνει ότι πιθανόν στον τίτλο Αχριδών να προστεθεί ο όρος «και Πρώτης Ιουστινιανής».

Βλέπουμε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο, το Πατριαρχείο Σερβίας και η Εκκλησία της Ελλάδος δεν άλλαξαν στάση από το 1967 μέχρι σήμερα απέναντι στο σκοπιανό εκκλησιαστικό μόρφωμα που κατασκεύασε ο Τίτο. Αυτή η αμετακίνητη στάση ανάγκασε τους Σκοπιανούς να υποχωρήσουν τουλάχιστον στον εκκλησιαστικό τομέα. Το θέμα δεν λύθηκε, πάντως έχει εισέλθει σε καλό δρόμο.

Αντιστοίχως αμετακίνητη πρέπει να είναι και η στάση όλων των πολιτικών και διπλωματικών παραγόντων απέναντι στην κυβέρνηση των Σκοπίων. Να εμμείνουμε στην απόφαση των πολιτικών αρχηγών που ελήφθη υπό την Προεδρία του αειμνήστου Κωνσταντίνου Καραμανλή το 1992. Να μην δεχθούμε καμία σύνθετη ονομασία, η οποία θα περιλαμβάνει τον όρο «Μακεδονία».

Ούτε Άνω-Gorna, ούτε Βόρεια-Severna, ούτε Νέα-Nova, ούτε οποιονδήποτε άλλο προσδιορισμό. Όλα αυτά τα ονόματα διαιωνίζουν και επιβραβεύουν τον αλυτρωτισμό των ψευδομακεδόνων, αλλά και τον αναγεννώμενο βουλγαρικό εθνικισμό, που έχει αρχίσει να εναγκαλίζεται σφικτά τα Σκόπια.

Το «Βόρεια Μακεδονία», το οποίο συζητείται, είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα. Βόρεια σημαίνει ότι κάποια στιγμή πρέπει να ενωθεί με τη Νότια, δηλαδή διεθνώς θα δίδεται το μήνυμα ότι τα Σκόπια δικαιούνται να απορροφήσουν την ελληνική Μακεδονία. Θυμίζω ότι το Βόρειο Βιετνάμ ενώθηκε με το Νότιο και μάλιστα με πόλεμο, ενώ η Βόρειος και η Νότιος Κορέα συζητούν για μελλοντική ένωση, παρά τα εμπόδια.

Παράλληλα με το όνομα πρέπει να αντιμετωπίσουμε την επίσημη ονομασία της γλώσσας και της εθνότητας. Δεν πρέπει να βάλουμε την υπογραφή μας στην αναγνώριση ενός κατασκευασμένου έθνους, το οποίο γεννήθηκε στους κόλπους της Κομμουνιστικής Διεθνούς και έλαβε σάρκα και οστά από το καθεστώς του Τίτο.

Το «μακεδονικό» έθνος κατασκευάσθηκε για να διεκδικεί εδάφη, ιστορία και πολιτισμό από τον Ελληνισμό. Εάν το αναγνωρίσουμε είναι σαν να ομολογούμε ενώπιον της διεθνούς κοινότητος ότι ο Αλέξανδρος, ο Αριστοτέλης, ο Κύριλλος και ο Μεθόδιος, η Μακεδονική σχολή αγιογραφίας της εποχής των Παλαιολόγων, οι Μακεδόνες αγωνιστές του 1821, δεν έχουν σχέση με τον Ελληνισμό.
Εμείς δεν πρέπει να δεχθούμε ότι υπάρχει μακεδονική ταυτότητα διαφορετική από την ελληνική.

Ούτε γλώσσα «μακεδονική» πρέπει να αναγνωρίσουμε για τους ίδιους ακριβώς λόγους.

Οι κυβερνώντες να θυμούνται ότι η υπεράσπιση της Μακεδονίας είναι για τους Έλληνες ζήτημα εθνικής αξιοπρέπειας και ταυτότητας.

Άρθρο στην ΚΥΡΙΑΚΑΤΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, 3.6.2018